غم

                                                غـــــــــــم

                            گفتم به غم آتش زنید

                                                     آتش غم بر من زدند
                            خواستم بگریزم زغم

                                                       زنجیر بر پایم زدند 
                            سوختم من در آتشی 

                                                که خود بر آن دامن زدم
                                                                                      
                                                                               شهرام
                                                                        سربه زیروسخت

چگونه عاشق بودن

گفتم اگه یه روز بخوام عاشق بشم چه جوری باید باشم


گـــفــت :

          عاشقی باش که گویند به صحرا زد و رفت 

                                    قایقی باش که گویند به دریا زد و رفت

                                ***    ***‌     ***     ***
هفت صحرای عشق و زیر پا گذاشتم

                                    هفت دریای عشق رو پارو زدم

                                                          ولی امان از این سه حرف عین و شین و قاف

                                   شهرام
                            سربه زیرو سخت


                            

بودن

                                                    زندگی

از این دنیای نکبتبار
 
                       شبی من رخت می بندم به آرامی
چنان من میروم گویی که انگار 

                              به این دنیا نبودم روزگاری
همانگونه که تا بودم چنان بودم

                    که گویا مرگ در کارم نخواهد بود
ولی اکنون که میدانم در این دنیا

                   نمی مانم به جز چندی

                دگر بوئن برایم پوچ بی معنیست
                                                                           شهرام
                                                                      سر به زیروسخت

                           .......................................................

                                          سوز سینه

سوز را در سینه پنهان میکنم 
 
                           تا ساز جانان دگر خوشتر همی آید به گوش
ساز من بشکسته و لیلی من ذوری گزید

                           بشکستن ساز دگر از دل بشکسته ای ناید پدید

                                                                             شهرام
                                                                     سربه زیروسخت

آخرین سنگ و هدف

                                           آخرین سنگ و هدف

سنگهای زیادی در اطرافم بود . هر کدام را به سوی هدفی پرت کردم سنگهای بسیاری به هدف نخوردو از کنار اهدافم عبور کرد . اینک که خوب می نگرم می بینم که در اطرافم تنها یک سنگ باقی مانده وسنگیست که از همه سنگین تر است گویا به همین خاتر است که تا کنون آن را برای پرتاب بر نداشتم . حال نوبت آن است و آخرین هدف .
آخرین تیری است که برایم باقی مانده اما اهداف زیادی وجود دارد . سنگ نیز بسیار سنکین است . می دانم که دیگر قدرتی هم برای پرتاب آن ندارم می دانم که کمترین شانس را برای به هدف خوردن دارد .

                                       خدایا چه کنم ؟
                                                آخرین سنگ
                                                          و اینهمه هدف
                                                                       و نا توانی 
                                                      چه کنم ؟ 
تو بگو ........ 

خنجر یاران

صد دشنه بر جانم زدند
                        
                    تا خوب ویرانم کنند

                                     ویرانه ام ویرانه ای
                                                            
                                                           از خنجر یاران خویش

هر دشنه ای جانم گرفت 
                    
                        دندان به لب انداختم

                                        اما دلم پنهان نشد
 
                                                            تا دشنه ای دیگر زدند

      لبها زدندان خون شده 

                                 اما هنوز آماده ام 
 
                                                     تا دشنه ای دیگر زدند

یک دشنه از یاران خود  

        به خارچشم ازدشمنان                                                              

                                دشنه ی یاران به دل
                                                   
                                                        تیرهگی از دل ستد 

                 خار چشم دشمنان چشمم 

                                             به تاریکی برد  
                                                                                شهرام
                                                                          سربه زیر وسخت