بیقوله

بدان

آن زمان که فراموش کنی با چشمانت به دیگران نگاه کنی

آن وقت است که دنیا به بیقوله ای تبدیل می شود که در آن تتنها موجودی زندگی می کند

                              به نام (مــــــــــن )

                                                     شهرام
                                              سربه زیر و سخت

تردید

بمان در پس پرده ی ابهام و مگذار کسی به دلت رخنه کند و دیواره اش بفرساید

مگر آنکس که محرم و مهرش به دلت جای افتد

اما ............................


                                                     شهرام
                                              سربه زیر و سخت   

باید ببخشید که دیر به دیر مطلب میذارم
 خیلی این روزا بهم ریختم
شرمنده

روزگار من

این شعر رو دیشب گفتم

روزگارم سخت و دلم پرخون
                           روزگاری سخت و ناهمگون 

                              جای اشک از چشم من خوناب می آید برون
دگر مردم محبت را نمی فهمند 
                           غم چشمان آدم را نمی فهمند 

                                      قدوس اشک ؛ صداقت را نمی فهمند 
حرفهاشان طعنه دار و نیش گون 
                           این یکی از آن یکی زهرش فزون 

                                          جام هاشان جای مینا پر ز خون 
خنده هاشان ریش ها بردل زند
                           آتش ماتم به جان ها می زند 

                                           قلب ها را از توی سینه می کند

                                                      شهرام
                                               سربه زیر و سخت

                    

عجب آشفته بازار قریبی

سلام 

از الطاف بی حدتون ممنونم ولی باید در جواب بگم که من هرگز به خاطر احساس شکشت تصمیم نگرفتم که ننویسم در واقع اصلا خودم و شکست خورده نمیدونم دلایل دیگه ای داشته که خوب بی خیال اونا
ولی باشه مینویسم . اینم تقدیم میکنم به خواننده های عزیز این وبلاگ :

در هوای خسته خانه  
                     برای رفع خستگی و هم کسالت 
برفتم تا فراز بام خانه  

در دور نمای تازه ای از شهر

                          بدیدم همه را مشغول یک کار
هم آدم هم کبوتر ؛ گنجشک و هم ثار

                             همه بودند در تکاپوی بنای آشیانه
کمی بهتر نظر کردم در این آشفته بازار
                      بدیدم یک کلاغی را که میبرد
           به منقارش عقیقی سوی لانه

عجب آشفته بازار قریبیست
                       بدان هرجا که آنجا را شلوغی است
کلاغی هست در فکر خزانه 
                                                                         شهرام
                                                                سربه زیروسخت

چشم

سلام

             باشه می نویسم

        فقط به خاطر همین ۴ تا عزیزی که دوست دارن واسشون بنویسم
حداقل اینجوری فهمیدم که کیا وبلاگم می خونن 

می نویسم به احترام خواست شما