مادر

این شعر رو مینویسم برای تک گل باغ وجودم که همه وجودم از اونو و از صمیم قلب دوسش دارم برای یگانه موجود قابل ستایش در دنیای ملموسمون و کسی که زندگیم فقط به خاطر اون و  همه کارام فقط به خاطر اینکه اونو خوشحال ببینم و خوشحالی اون باعث میشه که تمام سختی هایی که برام پیش میاد تحمل کنم   


                                                مادر

       در خانه مهی دارم کز پرتو انوارش

                                       مهتاب سمائی نیست رنگی بر رخسارش

تقدیم به مادر عزیزم
                                                                          شهرام
                                                                    سربه زیر وسخت